Danas je u Ljubljani počelo suđenje Rupniku i grupi ratnih zločinaca i saradnika okupatora Sudi Vojni sud IV armije . Vojni tužilac zasniva svoju optužnicu na osnovu čl. 13 stava 1 Zakona o krivičnim djelima protiv naroda i države u smislu čl. 7 i čl. 30 Zakona o uređenju i nadležnosti vojnih sudova u JA . Optuženi su slijedeći izdajnici i ratni zločinci: 1) Rupnik Leon , divizijski general bivše jugoslovenske vojske , za vrijeme okupacije pretsjednik „pokrajinske uprave“ u Ljubljani , sa da u zatvoru ; 2) Rezener Ervin , viši policiski SS-vođa, SS-general, sada u zatvoru ; 3) d-r Rožman Gregori, biskup ljubljanske biskupije, sada u bjekstvu ; 4 ) d-r Krek Miha, advokat i bivši ministar , sada u inostranstvu ; 5) Vizjak Milko, bivši jugoslovenski pukovnik , sada u zatvoru; 6) d-r Hacin Lovro, bivši upravnik policije u Ljubljani , sada u zatvoru. U uvodu optužnice iznosi se protunarodni rad elemenata iz vrhova bivše slovenačke ljudske stranke. Oni su , u očekivanju neposrednog oružanog napada hitlerovske Njemačke i fašističke Italije na Jugoslaviju i okupacije i cijepanja zemlje , održali izmedu 27 marta i 6 aprila 1941 godine u Ljubljani sastanak. Tom prilikom su odlučili da podijele uloge . Riješeno je da jedan dio istaknutih pretstavnika slovenačke ljudske stranke na čelu sa optuženim Rozmanom , Avčenekom i Natlačenom ostane kod kuće i stupi u otvorenu političku i vojničku saradnju sa okupatorom i drugi dio, na čelu sa optuženim Krekom, sekretarom stranke Gabrovšokom i urednikom „Slovenca“. Kuharem , ode u inostranstvo i tobože se uključi u protivhitlerovski blok , tako da u slučaju pobjede jedne ili druge zaraćene stranke osigura svoje pozicije i protivuarodnu vladavinu u Jugoslaviji . Kada su njemački i talijanski okupatori porobili i iscjepkali Jugoslaviju te među sobom podijelili Sloveniju i počeli sa fizičkim istrebljivanjem našega naroda, prije svega slovenačkog naroda, a bogatstvo zemlje opljačkali i uključili u svoju vojnu privredu , slovenački narod je podigao sa ostalim jugoslovenskim narodima opštenarodni oružani otpor protiv okupatora za svoju slobodu, nezavisnost i opstanak . Istovremeno protivnarodni elementi iz vrhova bivših političkih stranaka i grupa: slovenačke ljudske stranke, jugoslovenske nacionalne stranke , ljotićevaca i drugih, povezali su se među sobom i stupili u službu okupatora , formirajući od naših državljana kvislinšku bijelu gardu i takozvano slovenačko domobranstvo, pomažući okupatoru u organizaciji okupacionog upravnog aparata u Sloveniji . Izdajnički elementi , koji su pobjegli u inostranstvo na čelu sa optuženim Krekom , koji je još 1941 godine bio preko Vatikana u stalnoj vezi sa optuženim Režmanom i sa Natlačenom i Avšenekom, na jednoj strani podupirali su kvislinge u Sloveniji , a na drugoj strani sprovodili izdajničku politiku izbjegličkih vlada i pomagali četnike Draže Mihailovića. Ovaj izdajnički rad kao kvislinzi u domovini , na čelu s optuženim Rožmanom, i kao izdajnici u inostranstvu na čelu sa optuženim Krekom , vršili su u cilju ugušenja narodnog ustanka i u cilju potpomaganja okupacije u Jugoslaviji u najsudbonosnijem periodu istorije naših naroda, čineći zločine izdaje naroda i domovine. U saradnji sa njemačkim i talijanskim okupatorima za vrijeme rata i neprijateljske okupacije optuženi Rožman i Krek kao organizatori i naredbodavci, optuženi Rupnik kao ljubljanski pretsjednik opštine za vrijeme talijanske okupacije i šef civilne uprave za vrijeme njemačke okupacije , optuženi Vizjak kao zamjenik komandanta takozvanog slovenačkog domobranstva optuženi Hacin kao šef policije , a optuženi Rezener kao pretstavnik nacističke stranke u svojstvu višeg SS i policiskog vođe u takozvanom odbranbenom području broj 18, izvršili su bezbrojne ratne zločine nad slovenačkim narodom : ubijanje i predavanje ranjenika okupatoru , ubistva i pokolje , hapšenja, mučenja , odvodenja u koncentracione logore i na prinudni rad u korist okupatora , prinudnu mobilizaciju , paljenje , pljačkanje i uništavanje javne i privatne imovine, silovanja i druge ratne zločine zbog čega snose odgovornost za smrt i mučenje desetine hiljada ljudi , žena i djece . U pogledu narodnog izdajnika i ratnog zločinca Leona Rupnika optužnica između ostalog navodi : Optuženi Rupnik , general bivše jugoslovenske vojske , poznat još prije rata po svome pronacističkom radu, bio je u danima napada hitlerovske Njemačke i fašističke Italije na Jugoslaviju u aprilu 1941 godine na položaju načelnika štaba prve grupe armija u Zagrebu . Bez ikakvog otpora neprijatelju on je 11 aprila 1941 godine još prije kapitulacije bivše jugoslovenske vojske uhvatio u Zagrebu veze sa ustaškim pukovnicima Lulićem i Stencerom , da bi mu na njegovu molbu omogućili ulazak u ustašku vojsku . Istovremeno je u »zapovjedništvu hrvatske vojske « u Zagrebu izradio pismen plan za formaciju ustaške kopnene vojske i predao ga pukovniku Luliću . Rupnik je sa dokumentima zagrebačke policije lokalnog odbora i njemačke feldkomandature došao 19 aprila 1941. godine u Celje , gdje se javio od ranije pozmatim gestapovcima Augustu Vestenu i d-r Skobertu i molio ih za njemačko podanstvo . Zatim je 17 maja 1941 godine intervencijom njemačkog konzula u Ljubljani , tadašnjeg ljubljanskog pretsjednika opštine Aldečića i optuženog Hacina doputovao u Ljubljanu gdje je odmah počeo sarađivati sa talijanskim civilnim i vojnim vlastima , komandantom 11 armiskog korpusa generalom Robotijem , komandantom »sardinske divizije grenadira“ generalom Orlandom, »visokim komesarom“ Graciolijem , članova talijanske obavještajne službe OVR -e Đinom Tornarijem i oficirima obavještajne službe u 11 armiskom korpusu i drugima . Prvih mjeseci okupacije kada su se Slovenci zajedno sa ostalim narodima Jugoslavije podigli na ustanak protiv okupatora , optuženi Rupnik počeo je da organizuje bivše slove ske oficire i podoficire među kojima je vršio agitaciju da ostanu lojalni okupatoru , prije svega da se ne pridružuju oružanoj borbi našega naroda protiv okupatora. U proljeće 1942 godine civilni i vojni aparat okupatora bio je ozbiljno uzdrman zbog nezadrživog naleta NOV . Optuženi Rupnik je dobio mjesto pretsjednika ljubljanske opštine i po okupatorovim direktivama organizovao u Ljubljani okupacioni civilni aparat preko koga je sprovodio okupatorove naredbe u cilju istrebljenja ljubljanskog stanovništva . Da bi pridobio simpatije stanovništva inscenirao je u sporazumu sa „visokim komesarom“ Graciolijem i generalom Robotijem svoju internaciju u Gonare. Kao pretsjednik ljubljanske opštine on je širio fašističku ideologiju , mijenjao nazive ljubljanskih ulica i davao im fašističke nazive. Držao je govore na raznim priredbama okupatora . Kao pretsjednik opštine grada Ljubljane Rupnik je predložio generalu Robotiju opširan pismeni plan za uništavanje partizanske aktivnosti sa predlogom da okupator pojača svoje vojničke posade po selima pomoću svećenika i pretsjednika opština , organizuje široku špijunsku mrežu, stavlja seoske straže koje su se zvanično zvale »dobrovoljna antikomunistička milicija « i koje su bile organizovane prema direktivama Rozmana : Rupnikovog zastupnika d-r Zajca pod svoju neposrednu komandu , da bi što uspješnije vodio borbu protiv naroda. U maju 1943 godine poslao je u jedinice » dobrovoljne antikomunističke milicije « (MVAC »Milicia volontarija antikomunista«) svoga sina Vuka i zeta Dejana Suvajdžića od kojih je prvi komandovao izvidničkom četom MVAC u jurišnom bataljonu divizije Izonco a drugi izvidničkom četom koja je pripadala jurišnom bataljonu „crnih košulja“ .